ข้อมูลในภาษาซี หมายถึง ทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับปัญหา ซึ่งจะเป็นสิ่งที่เราต้องนำมาใช้ในการแก้ปัญหา ข้อมูลในภาษาซี สามารถแบ่งออกได้เป็น 6 ชนิด

ข้อมูลในภาษาซี ประกอบด้วย 6 ชนิด

1. ข้อมูลชนิดตัวเลขจำนวณเต็ม (integer) ประกอบด้วยเลขจำนวนเต็มบวก ศูนย์ จำนวนเต็มลบ เช่น …-2  -1  0  1  2…
2. ข้อมูลชนิดตัวเลขทศนิยม (float) ประกอบตัวเลขทศนิยม ซึ่งไม่ใช่จำนวนเต็ม เช่น -23.45, 1.0, 1.2, 100.0  
3. ข้อมูลชนิดอักขระ (character) ประกอบด้วยตัวอักษร หรืออักขระอื่น ๆ ที่มีเพียง 1 ตัว (1 byte) เช่น A, a, < อักขระเหล่านี้จะต้องอยู่ภายใน ‘ ‘ เช่น ‘A’
4. ข้อมูลชนิดข้อความ (string) ประกอบด้วยตัวอักษร หรืออักขระมากกว่า 1 ตัวขึ้นไป เช่น wuttichai, teacher  ข้อมูลเหล่านี้จะต้องอยู่ภายใน ” ” เช่น “wuttichai”
5. ข้อมูลชนิดเลขฐานแปด
6. ข้อมูลชนิดเลขฐานสิบหก

ตัวแปรภาษาซีคืออะไร

ตัวแปร คือ การจองที่เก็บข้อมูลในหน่วยความจำหลัก (ภายในแรม) ของคอมพิวเตอร์ และมีการกำหนดชื่อเรียกแทนหน่วยความจำในตำแหน่งนั้น ๆ เช่น int x ; หมายความว่า ตัวแปรชื่อว่า x เป็นข้อมูลชนิดจำนวนเต็ม

การประกาศตัวแปรในภาษาซี

หลักการคือ ชนิดของตัวแปร ตามด้วยชื่อตัวแปร และปิดด้วย ;

ข้อมูลชนิดตัวเลขจำนวนเต็ม 

int x;

ชนิดข้อมูลตัวเลขทศนิยม

float x;

ชนิดข้อมูลอักขระ

char x;

ชนิดข้อมูลประเภทข้อความ

char x[];

การประกาศตัวแปรและการกำหนดค่าให้กับตัวแปรในภาษาซี

หลักการคือ ชนิดของตัวแปร ตามด้วยชื่อตัวแปร   = ค่าที่จะกำหนดและปิดด้วย ;

ข้อมูลชนิดตัวเลขจำนวนเต็ม 

int x  = 10;

ชนิดข้อมูลตัวเลขทศนิยม

float x = 2.5;

ชนิดข้อมูลอักขระ

char x = ‘A’;

ชนิดข้อมูลประเภทข้อความ

char x[10] = “wuttichai”;   เหตุผลที่เป็น 10 เพราะ นับตัวอักษรได้ 9 ตัว + ตัวว่างอีก 1 ตัว เลยได้ 10 ทำไมต้องบวกตัวว่างเพราะว่าต้องการให้ตัวแปลภาษาได้รู้ว่าเป็นข้อมูลชนิดข้อความ

ตัวอย่างคำสั่งการตั้งชื่อตัวแปรและการกำหนดค่า

#include <stdio.h> 
main()
{
int a = 2; 
float b = 2.5;
char c = 'A';
char d[10]="wuttichai"; 
}